در تقابل با سبک زندگی صنعتی ، سبک زندگی جهادی مطرح می گردد. نوع زندگی که در آن رخوت و سستی جایی ندارد. و زندگی هدفمند بوده و در راستای دستیابی به اهداف، برنامه ریزی صورت می پذیرد. در سبک زندگی جهادی، انسان حضور خود را در جبهه حق یک فرض اساسی دانسته و با جریان باطل به مبارزه خواهد پرداخت. البته در طول تاریخ و در گذران دوران، نوع و شیوه مبارزه متفاوت بوده است و هر دوره ای شکل و شمایل جهاد متمایز از دوره های دیگر است. لازمه حضور در خاکریز جبهه حق، مسلح شدن به علم و ایمان و عمل صالح است. در این فضای تعریف شده، علی الدوام به رشد و پیشرفت باید اندیشید و در مسیر استقرار حاکمیت الهی در زمین تلاش نمود.ترسیم خط سیر مادی و معنوی خویش در سبک زندگی جهادی، معنا پیدا می کند.

واقعیت این است که جبهه باطل تمام هم و غم خویش را مصروف ضربه زدن به جبهه حق می نماید و شیطان صفتان لحظه ای از مخاصمه با موحدان غافل نیستند و آنوقت آیا رواست که ما تنها به بودن در جاده حق اکتفا کنیم و هیچ حرکت و رشدی نداشته باشیم؟!!

  شهید کشوری خلبان حزب اللهی که در آذر ماه 59 از آسمان به عرش رفت در وصیت نامه اش چه زیبا گفته است که:

زنده به آنیم که آرام نگیریم   موجیم که آسودگی ما عدم ماست

تصور کنید برخی جوانان ما شب و روز را به هم ریخته اند وتا پاسی از شب بیدارند و از آن طرف تا نزدیکی های ظهر در خواب ناز به سر می برند. برخی دیگر هم کارشان این شده که به همراه رفقا به متراژ خیابانهای شهر بپردازند و...  بدین ترتیب واژه بطالت را وزین نمایند.

در بخشی از کتاب گران سنگ مفاتیح الحیات علامه جوادی آملی به سبک زندگی اسلامی اشاراتی شده است . به عنوان نمونه به رابطه سحر خیزی با افزایش روزی و کار و پرهیز از تنبلی و کم همتی.حضرت امیر علیه السلام می فرماید : صبح زود در پی روزی رفتن، روزی را افزون می کند" و در حدیث دیگری امام صادق علیه السلام شروع فعالیت روزانه و کار و تلاش را بعد از نماز صبح توصیه می نمایدو از تنبلی و بی حوصلگی برحذر می دارد.

به نظر می رسد که یک بازنگری کلی در  زمینه سبک زندگی در حوزه فردی واجتماعی باید صورت پذیرد. تنها به یک مثال اکتفا می کنم. مرسوم شده است که دوستان هیاتی ما برنامه های مذهبی خویش را شبها برگزار کرده و تا دیر وقت ادامه می دهند که معلوم نیست چقدر بازدهی دارد و دست آخر هم نوجوانان و جوانان را در سحر خیزی دچار مشکل می کند. باید بپذیریم که در روایات متعدد به سحر خیزی بیش از شب نشینی توصیه شده است. بهتر است مراسمات در مختصرترین شکل و در کمترین زمان برگزار گردد و از طرفی دیگر بیشتر برنامه های جمعی خویش مانند جلسات هم اندیشی، برنامه های کوهنوردی و یا قرارها و دیدارها را به صبح ها منتقل کنیم.

منبع:mosmohammadi.blogfa.com